YEŞİL GÜZEL RENK

Bu Anlar Burada Kaldı'yla bitirdiğimiz hikayenin başlangıcında, en çiçekli zamanında yazdığım bir şiirdi bu. Sene 2022'ydi, Hollanda'da mis gibi yeşilliklerin arasından trenle geçiyordum, kalbim ağzımda atıyordu ve tek düşündüğüm oydu. Sonra, o anlar da orada kaldı, elbette. Bu şiiri de o defter sayfasında bıraktım sanmıştım ama şu hayatta şarkı olmayı beklemeyen, hatırlanmak istemeyen çok az duygu var. Evet, son cümlem yarım kaldı çünkü artık o hikaye yok, ama bir zamanlar vardı ve bahar gibi günler yaşandı, o yüzden kapağıma da elbette evimde kısa süreli de olsa var edebildiğim o güzel Unutma Beni çiçeğinin fotoğrafı layıktı. Kalbime sağlık. Şarkılardan vazgeçmemeye devam.