KENDİNİZLE YÜZLEŞİYOR MUSUNUZ

Hayır, hiçbiriniz için birebir bu soruyu sormam, şık olmaz, zarif olmaz zira her birinizin farkında olarak ya da olmadan yüzleşmeler yaşadığı tahminimdir. İnsanın kendisiyle yüzleşmesi, kendisinden hesap sorması ya da ortada bir başarı, zafer var ise kendi yanağını kendisinin sıkması, ne anormal ne de sıra dışı bir haldir. İnsanlar olarak kolektif bir yaşam şeklini tercih etmiş olsak da çok defa en yakınımızda olanların dahi başarı ve zaferlerini göremeyebiliyoruz, yanlış ve hatalarını görmemenin ötesinde gördüklerimizi de dile getirmeyip kırmamak, üzmemek adına zamana bırakıyoruz. Yazmaya çalıştığım derin ve felsefi bir konu, üzerinde çokça konuşulup tartışılabilinir. “Aşık Veysel” ne kadar özel ve güzel bir şahsiyettir ki, 25 Ekim 1894 ve 21 Mart 1973 yılları arasında yaşamıştır. Görme engelli olması hasebiyle varoluş sebebimiz, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün sevk ve idaresinde ki istiklal harbimize katılamamıştır. Yüzleşme konusunu tema olarak seçtiğim bu yazıma Âşık Veysel’in kendisiyle yüzleşip yazdığı şiiri eklemek isterim.

. .

Bir küçük dünyam var içimde benim

Mihnetim ziynetim bana kâfidir

Görenler dar görür geniştir bana

Sohbetim ülfetim bana kâfidir

İstemem dünyanın saltanatını

Süslü giyimini Arap atını

Bilirsem Türklüğün var kıymetini

Vatanım milletim bana kâfidir

İsterdim hayatta düşmanla savaş

Milletime kurban olaydı bu baş

Nasip değil imiş şehitlik kardaş

İmanım niyetim bana kâfidir

Dünya geniş olsun ister dar olsun

Yeter ki kalbimde iman var olsun

Her zaman milletim bahtiyar olsun

Rütbemle mesnedim bana kâfidir

İçimde beslerim bir büyük ordu

Çiğnesin düşmanı yükseltsin yurdu

Azmi zihniyeti Veysel'in derdi

İşte bu niyetim bana kâfidir

. .

Rahmet olsun, ışıklarda uyusun büyük ozanımız “Âşık Veysel”. Her birimiz için kendisiyle yüzleşme konusunda, niyet ve yaklaşım, sebep ve etkenleri, sahip olduğu fikir ve düşünceleri ortaya dökmesi babında ne güzel örnek, yüzleşme konusunda emsalsiz bir başvuru kaynağıdır gerçekliği haliyle.

Mir Murat Demir