Sevgili dost düşündüm de başkalarını kaybetmeyim derken yaptığım fedakarlıklar, zaman zaman beni bana kaybettirdi. Hayat beni sarstığında bu kez kendime yaptığım haksızlıkları anlayıp toparlandım. Aslında içimdeki cadıyı melek yapmış kırılsam da kırmamalıyım derken badire üstüne badire atlatmıştım. Gerekene gerektiği kadar değer vermek bazen hata oluyormuş bir kez daha anladım. Ben ne iyilik meleğiydim ne de karşımdaki kötü olsun diye uğraşan biri. Sevgili kendim. Geçmişimden binlerce özür dilerim. Burnumu oynatsam geçmişi silemem. Anı düzgün yaşar gelecekteki ömrümü düzenlerim. Bana taş atanı sopayla kovalarım artık. Anlamaya çalışmam. Geçen sosyal medyada önüme bir cümle düştü. "Gereksiz eleştiri gizli hayranlıktır,, demişler. Ekran önüne çıktıktan sonra gizli hayranımda oldu gizli hayranımda. Ha ha ha. Siz yaptığınız işten eminseniz kim doğru kim neden söylüyor çok iyi anlarsınız. Yalnız bir sorun var. İçimdeki cadıyı tanımıyorlar. Çok ciddi deneyimli çok da dişli biri. Hayat kısa anladığımda vazgeçmekten çekinmedim . Kaybetme korkusu size zarar vermeyen şeylere geçerlidir.
BUYRUN BENİM DİYESİM VAR
SENİ HER GÜN SEVESİM VAR
BELKİ UĞRUNA ÖLESİM VAR.
CADIYIM YA BEN
KALBİNİ KALBİMLE DEĞİŞTİRESİM VAR.
İYİ BİRİ OLUR MUSUN O ZAMAN
Cin olmadan adam çarpmaya çalışan kuş beyinlilere gelsin bu şiir.
SELHAN ÖZDEMİR
Yorum Yazın