En mutlu insanı diğer tüm insanlardan ayrıştırıp ortaya çıkarmak, tespitini yapmak imkânsıza yakın, en mutlu insanlar kimlerdir demek daha akıllıca gibi. İnsanların yaşadıkları hayat boyunca mutlu olmak yaşamlarının ilk ve vazgeçilmez hedefi olmalı, hemfikiriz. Mutlu olmak ve mutluluğu daim kılmak için net bir formül yok, tavsiyeler öneriler olabildiğince çok olsa da onlar dahi süreç içerisinde anlam kaybına uğruyor, manasını yitiriyor.
..
Bir İngiliz gazetesinin açmış olduğu yarışmada okuyuculara şu soru soruldu:
“Yeryüzündeki en mutlu insan kimdir?“
Gelen cevaplardan dört tanesi ödül aldı.
- İyi yapılmış bir işten sonra ıslık çalan bir sanatkâr.
- Kumda şatolar yapan küçük bir çocuk.
- Yoğun bir iş gününden sonra bebeğine banyo yaptıran bir anne.
- Güç ve tehlikeli bir ameliyattan sonra bir insan hayatı kurtaran doktor.
Ödül alan cevaplar arasında ne mevki, ne para, ne de mal-mülk bulunuyordu.
..
İngiliz gazetesinin yarışması ve sonuçları düşüncelerimize bir sabitleşme kazandıramasa da etkileşim sebebimiz. Pozitif eğilimli dünya kazanımlarının artması, çoğalması kişilere bir haz kazandırabilir de mutluluk sebebi değildir, olmamalı. Mutluluk yapılan iş, eylem sonucu başarıya ulaşmak, faydalı olunduğuna dair tam ve tartışmasız kanaat oluşturmak. İnsanların yaş, cinsiyet, aidiyet, makam, mevki, zenginlik, uğraşları çokça farklılıklar da olsa dahi odak belirgin, hareket ve mücadele, emek, efor sonrası insan ya da insanların hayatına sağlık, öğretim, rahatlık, güvenlik, neşe katıyorsan, mutlu olmaları için sebep olmasa da yol açıyorsan, yolu erişilebilir şekle sokuyorsan, mutlu ederek mutluluğu da garantiliyorsun demektir. Gazetenin sorusu ve dereceye girenlere takılıp kalmayalım, ortak akılla düşünmeye devam ettiğimizde binlerce, on binlerce örnek üretebileceğimizi biliyoruz.
*Çocuğunun beslenme çantasına kendi emek ve hünerleri ile en az malzeme ile en güzel ve sağlıklı, lezzetli öğün yemeği, atıştırmalığı koyabilen anne de mutludur.
*Evladını okuldan almaya gidip aynı mahallede ki diğer çocukları da arabasına alıp evlerinin önüne kadar bırakan baba da mutludur.
*Pazarda sebze, meyve satarken ağırlık oluştursun diye gereksiz ne varsa ayrıştıran, temizleyen, müşterisine gönül rahatlığı ile vicdan huzuru ile satış yapan da mutludur.
*İş arkadaşının eksikliğini kendisine bir fırsat görmek yerine demek zamanın olmamış öğrenememişsin, birlikte bu eksikliği yok edelim, bildiklerimi anlatayım diyen egosuz, kibirsiz, kurnazlıktan uzak çalışan da mutludur.
*Evet, bir küçük risk aldım, yüzüm gözüm kapkara ama o minik köpeği yanmaktan kurtardım, Safiye’nin gözünde ki, yüzünde ki korku ve endişenin yerini sevinç ve mutluluk kapladı diyen itfaiye eri de mutludur.
Biliyorsunuz, biliyorum ki çokça örnekler yazılabilir yine biliyoruz ki kafalarımız da düşüncelerimiz de binlerce örnekleme yaptık. Yol açmak, imkân vermek, sürekliliği temin etmek, eksikliği gidermek, anlamasını, anlaşılmasını sağlamak, farklı yol ve yöntemlere başvurmak, günlük rutin yaşantımız içerisinde dahi doğru ve dürüst, yapıcı, pozitif yaklaşımlarımızla ne çok insanın mutluluğuna sebep oluruz, biliyoruz. Biliyoruz madem yapıp çoğalttıkça biz, kendimiz de mutlu olacağız, bilmemek mümkün mü? Silkinmek, negatif enerjiden uzaklaşmak, her şeye rağmen bir tebessümün ne çok kötülüğü, aksiliği azaltıp yok edeceğine inanmak, enerjimizi yüksek tutup insanca, insani, insan gibi yaşamak, muazzam olan da fevkaladenin fevkinde olanda böylesidir.
Mir Murat Demir
Yorum Yazın