Evlerimizde..
Dört duvar arasında
Günlerdir haftalardır
Kendimize maruz kaldık..
Ve ilk kez bunu bütün dünya ile hep birlikte yaşıyoruz..
İlk kez.. hepimiz.. aynı anda..
İlk kez bütün dünya “senin evin” gibi oldu
İlk kez gök yüzümüz böylesine aynı
İlk kez sabah kalkışımız ve akşam yatışımız aynı
Belki de ilk kez hepimiz böylesine olduğumuz gibi kalakaldık
Ya da kendimize ne kadar yabancı olduğumuzu anladık
İlk kez.. hepimiz.. aynı anda..
Keşke şu anda şurda olsaydım bitti..
Keşke şu anda yurtdışında olsaydım bitti
Şimdi İtalya’da sokaklarda dolaşsam bitti
Amerika’da okusam bitti
Haftaya Japonya’ya gitsem bitti
Avrupa’ya taşınsam ertelendi
İşlerim neden yeterince iyi değil bitti
Neden şöyle değilim bitti
Neden böyle olmuyor da bitti
Her şeyin tek bir cevabı olunca tüm sorular da bitti
Daha önemli bir şey her şeyin önüne geçti
Hiç görüşemiyoruz sitemleri bitti
Keşke yanında olsam bitti
Kimse beni sevmiyor bile bitti
Beklentiler cevapsız kaldıkça beklemez olduk
Belki de ilk kez aynı evde birlikte yaşadığımız insanlara kulak kesilmeye başladık
İlk kez hayatı el ele birlikte yürütebilmeyi öğreniyoruz
Yalnız olanlarımız da ilk kez kendine ne kadar kalabalık olduğunu
İlk kez tek başına olmanın o kadar da büyük bir kabus olmadığını gördü
İlk kez makyajlar silindi
Kostümler çıkarıldı
Zoraki dekorlar kalktı
Dışarısı için hazırlanmak
Dışarıya göstermek
Aslında dışarıya yaşamak bitti
İlk kez.. hep birlikte.. aynı anda..
İlk kez tüm oyuncaklar elimizden alındı
İlk kez kendimizi oyalamadan
İlk kez böylesine sıkılmayı
İlk kez böylesine yardım bulamamayı tattık
Daha düne kadar çok değerli olan şeyler artık yer değiştirdi
Gitmezsem olmaz
Yapmazsam olmaz
Görmezsem olmaz dediğimiz her şey bitti
İlk kez.. hep birlikte.. aynı anda
İlk kez dünyanın öteki ucunda farklı bir yaşam yok
İlk kez tüm sokaklar ve caddeler aynı
Restoranlarda buluşmalar, otellerde konaklamalar, birlikte seyahatler, grup aktiviteleri, dost meclisleri, kutlamalar, konferanslar, toplantılar..
İlk kez yoklar
İlk kez bambaşka bir şey öğretiyor bize hayat
İlk kez “özlem gidermek” çarçur edilen bir his olmaktan çıktı
İlk kez “dokunmak” alelade tüketilen bir şey olmaktan çıktı
İlk kez “sarılmak” ne büyülü bir şeymiş anladık
İlk kez bambaşka bir şey öğretiyor bize hayat
İlk kez “değer”in ne olduğunu belki de..
İlk kez “önceliğin” ne olduğunu belki de
İlk kez “ev”in ne olduğunu
Hiçbir tercih yapma şansın olmadan gerçek “tercihin” ne olduğunu belki de..
Evlerimizde..
Dört duvar arasında
İlk kez bugüne kadar belki de hiç sormadığımız sorulara maruz kaldık
Kimse ne zaman biteceğini bilmiyor
Kimse bundan sonrası nasıl olacak bilmiyor
Tek bildiğimiz hiç şey artık eskisi gibi olmayacak
İlk kez her şey her yerde yeniden başlayacak
Bize yaşatılan bu tuhaf dönemden sonra
İlk kez neye dönüşeceğimizi bilmiyoruz
İlk kez kimse kaldığı yerden devam edemeyecek
İlk kez belki de hiçbir şey bir daha bize bu kadar zor gelmeyecek
Çünkü belki de en zoru başarmak üzereyiz
İlk kez kim olduğumuzu anlamaya
Kim olduğumuzu sandığımızı bırakmaya
Ve asıl olduğumuz şeye dönüşmeye
Belki de ilk kez bu kadar yaklaştık
İlk kez.. hep birlikte .. aynı anda..
UMUDADIR HEP YOLCULUKLAR
Umudadır Hep Yolculuk
Yarı Kıyım Düşlerde.
Kimimize Sevda
Kimimize Ayrılık Düştü ,
Hiç Zamanların Kasığından.
Hep Sol Yanımızdı Devrimler Yaptığımız
Bazen Bir Acıya
Bazen Dramatilize Edilmiş Bir Aşka
Neresine Dokunsak Harf Eksiği Şiirler
Can Kesiği Özlemler.
Haydi O Zaman
Yok Oluşların Şerefine,
Yeniden Doğmalıyız Küllerimizden.
Çiy Damlası Gibi Olsada Umutlar.
Seçil ESKİOĞLU
Yorum Yazın