CANIM AİLEM
Aslında
Dünya'da Ülkemizde bu kadar yoğun günler yaşanırken
biraz da içim burkularak başlayacağım ,inanınız ki günlerdir çok hüzünlüyüm, canım ülkemde son günlerde o kadar yoğun acılar ve üzüntüler yaşıyoruz ki, böyle zamanlarda kendimi çok kötü hissediyorum.
Yetmekle yetememek karışık bir duygu kaplıyor tüm benliğimi ve göğüs kafesim öyle daralıyor ki patlayacak gibi oluyorum
Ama inanıyorum ki, bunları da atlatacak güzel ülkem bununda üstesinden gelecek birer ,birer
Dağılacak kara bulutlar sonrada güneş açacak ve güzel günler kapıda
2021 sevgi ve huzur yılı olur inşallah
Ne kadar çok şey birikmiş size anlatacağım
Hayat her zaman mükemmeli sunmuyor hepimizin bildiği gibi dostlarım ,insanın omuzlarına bazen öyle ağır çöküyor ki
işte böyle anlarda en iyi gelecek şey yaslanacak bir omuz, sığınacak bir liman, sığacağınız bir yürek ve bir dost
Zora düşmüş ,yara almış bir yüreği en iyi ne onarır ki ?
Tabiî ki, hakiki bir DOST
Öyle dostluklar vardır ki ,
bazen canınızın önünde olur hayatınızın önemli anlarını birlikte yaşamışsınızdır
Hepimizin böyle bağımlı dostlukları vardır yıllarca süren
İnsan bu dostlarına görünmez bağlarla bağlıdır
Annenize, kardeşinize, eşinize, sevdiğinize anlatamadığınız bir çok şeyi dostunuzla paylaşırsınız
Dostlar ,dostluklar ne kadar yüklenicidir ne kadar taşıyıcıdır değil mi
En çokta okulda ki arkadaşlıklar ,dostluklar okullar biter ve sonra hayatın bir yerine kadar taşırsınız bazen ömür içinde ölene kadar gezinirsiniz bu dostluklarda bazen de tesadüfen karşılaştığımızda ne kadar mutlu oluruz ve unuturuz okul sürecindeki yaşadığımız tüm tatsızlıkları tek kalan yanı ise geçmişten gelen tadıdır
UMARSIZ, KURALSIZ, SINIRSIZ, PAYLAŞIMLARA VE ŞİİR TADINDA DOSTLUKLAR DİLİYORUM
Bir çoğunuzun bildiğini düşündüğüm, beni çok etkileyen ve bence dostluk örneğini en güzel anlatan yaşanmış küçük hikayeyi sizinle paylaşıyorum ......
GELECEĞİNİ BİLİYORDUM
Çanakkale Savaşı nın en kanlı günlerinden biri. Asker, en iyi arkadaşının az ileride kanlar içinde yere düştüğünü görür. İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar.
Asker teğmene koştu.
- Teğmenim, fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir miyim?
- Delirdin mi? der gibi baktı teğmen.
- Gitmeye değer mi? Arkadaşın delik deşik olmuş. Büyük olasılıkla ölmüştür bile. Kendi hayatını da tehlikeye atma
Asker ısrar etti.
- Teğmen:
- Peki... Git o zaman ...
İnanılması güç bir mucize. Asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı. Onu sırtına aldı koşa koşa döndü. Birlikte siperin içine yuvarlandılar.
Teğmen, kanlar içindeki askeri muayene etti. Sonra onu sipere taşıyan askere döndü:
- Sana değmez, hayatını tehlikeye atmana değmez, demiştim. Bak haklı çıktım. Bu zaten ölmüş dedi teğmen.
- Değdi teğmenim dedi asker.
- Nasıl değdi? dedi teğmen.
- Bu adam ölmüş görmüyor musun?
- Gene de değdi komutanım.
Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı.
Onun son sözlerini duymak dünyaya bedeldi benim için.
Ve arkadaşının son sözlerini hıçkırarak tekrarladı teğmene:
Geleceğini biliyordum !.. demişti arkadaşı... Geleceğini biliyordum !
Sevgilerimle
NAZLI ARMAN
Yorum Yazın