İNGİLTERE -İSKOÇYA- İRLANDA

Nerden geldi aklıma ?

Hani şu her gün yağan yağmurlarımız var ya , artık tüm kışlık giysilerimizi dolaplara tıkıpta nerdeyse yarı bellerimizin ortaya çıktığı günlük güneşlik havalarla buluşmayı beklerken bulutlar tepemde koyu gri renkli elbiselerini giymiş her an ağlamaya hazır vaziyette …

Aklıma ilk gelen söz :

“İngiltere gibi olduk “ Yağmurluk ve şemsiye olmadan çıkmak imkansız , gözlerimiz bulutlarda , kulağımız gök gürültüsünde. Yağan yağmur suları seller gibi oluyor kimi yerlerde bu nedenle bir de lastik çizme ihtiyacımız doğuyor. Gençler bu konuda çok becerikli Lastik çizmeler ayaklarında birikmiş sulara korkusuzca basıyorlar , ben bu çizmelerden yoksunum , çok fazla düşüp ayak bileklerimde çivilerden dolayı deformasyon oluşturduğum için hiç çizme giyemiyorum çünkü o bileklerden yukarı çıkmıyor.

Gelelim yazının ana başlığına;

20 Haziran 2002

Sevgili eşimle İngiltere ve İskoçya‘yı hatta Irlanda’yı keşfetmeye gidiyoruz. 

Zorlu bir vize işleminden sonra bizi Ankara Karum AVM önünden alacak otobüsle havaalanına gideceğiz , gurubu küçük çocuklar oluşturmuş yedi küçük kafa , üç hanım, iki bey ve geriye kalan biz büyüklerle toplamda 23 kişiyiz , dikkatimi çeken gecenin o saatinde uzun dar etekli açık mavi tayyörlü başı kapalı hanımın ayağındaki ökçeli beyaz ayakkabılar ve o yedi çocuğun kaçı ona ait bilmiyorum onları susturmaya çalışması, hemen Agatha Chiristie kimliğime büründüm eşime,

“Bunlar turist gibi giyinmemişler” dedim 

“Amaçları ne?”Eşim 

“Bizi ilgilendirmez onlarda yolcu” dedi.

Uçakta dağılsak ta İngiltere Manchester‘e indiğimizde yine bir aradayız , şehri gezdik oradan Leeds’e, sonra York’a geldik orada biraz konakladık. 

Ardından Uzz Nehri’nin kenarında eşime poz verdim tabi ki Katedral gezmeyi, dilek dilemeyi ihmal etmiyorum. sonrası Darlington Durham’ a geçtik geceleme buradaki çok şirin butik bir otelde oldu. Valizleri odamıza koyup, yemeğimizi yedik.

Otelin golf sahaları olan yemyeşil bir bahçesi vardı, biz karı-koca turlamayı çok severiz elimize geçmiş bu fırsatı dolaşarak değerlendirdik. 

Otele dönüşte otelin iki asansörde de otobüste ki o garip insanlarla karşılaştık, hala aynı, kıyafetteler üzerlerindeydi, valizleri de yanlarındaydı, eşim 

“Oda değiştiriyorlar herhalde” dedi. Ben o gözle bakamadım, üç hanım (Biri bakıcı olabilir) oldukça tedirgin, çocuklar vızır vızır, zaten uyku saati gelmiş bu kadar uzun bir sürede ellerinde valizlerle , kılık kıyafetleriyle bir de bu kadar küçük çocuklarla oldukça şüpheliler dedim.

Sabah kahvaltı sonrası bizi gezdirecek otobüsteyiz:

Valizlerimiz bizden önce yerleşti dakikalar geçip saate döndük , bizim kalabalık gurup hala yok , yine sayım yapıldı , odaları kontrol edildi açmayı bırakın açılmasın diye kapı kollarını kırmışlar. 

Ben yüksek sesle “Gitmişler demek ki” dedim bir anda başlar bana döndü.

“⁠Nasıl yani?”

⁠⁠Gece asansör olayını söyledim guruptan çok bilmiş teyzem bana kızdı neden resepsiyona bildirmemişiz bu kadar saat onları beklediğimiz için zaman kaybetmişiz ah bu emekli hocalar her şeyleri kendileri bilir ya, sanki ben de şakır şakır İngilizce var , her neyse kapıyı görevliler açmış oda da hiç kalmamışlar, gece kaçmışlar , 

Otel müdürü kızgın , adımız barbar Türkler diye tarihe geçmiş zaten tur şirketiyle (Ankara) bağlantı kuruldu , rehberimiz zararı tazmin etti, yola koyulduk, herkes mutlu uykuya daldı. 

Zaten baştan bu insanlardan şüphelenmiştim, bunun bir iltica olayı olduğunu düşünüyorum, tur sahibi bu işin ne kadar içindeydi acaba ? 

Gezimiz sessiz sedasız devam etti 11 kişi kalmıştık tek evli bizdik. Anne-kız ( Ki o gün bugün hala görüşürüm ) anne -oğul , iki kızkardeş emekli öğretmen , iki arkadaş ve Ankara rehberimizle Durham’ ı eski pastanesinden, üniversitesine kilisesine kadar iyice gezip Liverpool’a geldik.  

Beatles Müzesini , onların binalarını gezdik.

Ertesi gün “Holly Head” adlı gemiyle İrlanda’ya geçtik. (Biraz Dublin, biraz Belfast ) üç gün buradayız, Dublin yeşil ağırlıklı ve kırmızı çiçeklerle süslü tüm sokakları.

İrlanda’dan aynı gemiyle dönüp İskoçya ‘ya geçiyoruz. İngiliz rehberimizle beraberiz yolun ortasında kocaman bir kaya var kayanın bir yüzünde kocaman ENGLAND yazısı arkasında ise SCOTLAND yazıyor iki ülkenin sınırına gelmişiz, iki tarafta da poz verdik tabi ki.

İskoçya’nın bu yolu şahane hep yeşil, kırmızı gelincik tarlaları, küçük akarsular, minik tahta köprüler, kazlar, ördekler ,sarı yağmur çiçekleri ve sağ tarafta yeşillere bürünmüş dağlar aralarından sızan küçük şelaleler, eteklerinde besili koyunlar adeta poz veriyorlar mutlu, mesut.

Otobüsümüz sakin, yolumuz sağlı sollu papatya cenneti , hem rehberi dinliyor hem notlar alıyor hemde defterime manzarayı çiziyorum. Bir ara rehberimiz bana doğru geldi, “Herkes uyuyor siz neden uyumuyorsunuz” diye sordu ?

Bu güzelliği bir daha görebilecek miyim dedim ? Eşime döndü “Çok şanslısınız” dedi o da yalnızca başıyla tasdik etti. Yol şahane, kelimelere sığmaz, anlatılmaz ama yaşanır açık gözle görünen bir rüya gibi.

Ve geldik Edinburg’a. 

Hava yağmurlu ama şehir mimari bakımdan çok güzel ,otelimiz merkezi heryeri yürüyerek dolaşıyoruz. 

İskoç gecesini ihmal etmedik , ertesi gün kraliçenin İskoçya da kaldığı evini görmeye gittik sonrasında şatolara doğru yola çıktık her bir şato muhteşem güzellikte ve bahçelerin de Tavus kuşlarıyla beraber yürüyoruz , şatoların içini gezerken yüksek ayaklı, etrafı cibinliklerle kaplı yatakların tepelerindeki tavus kuşu tüyleri dikkatimi çekti, saltanatı temsil eden bu kuşları çok severim, o şato, bu kale adeta “Alice Harikalar Diyarında”yım. 

 Ertesi gün Edradour’a geldik o meşhur İskoç viskilerinin yapıldığı yer, bahçesinde şahane çiçekler ve viski akan bir ırmak , keskin viski kokusu tüm bahçelere yayılmış , ömrümde görmediğim çiçekler vardı, nerdeyse benim boyumda!

Dört gün sonra Edinburg’ dan ayrıldık , artık Gretna Greendeyiz:

Yasak evliliklerin romantik diyarı , İskoç topraklarında ama İngiltere sınırına yakın , rehberimiz nalbantların nikah kıydığını söyledi, tek evli çift biziz , bizim de nikahımız tazelendi , eşim gerçekten gelin alışverişi yaptı benim için oradaki mağazalardan bir sürü çeyiz aldı atkılar kabanlar , İskoç etekleri vs.  

Rehberimiz şeker çikolata vs alarak bizim adımıza otobüsteki gurup arkadaşlarımıza dağıttı , mutluyuz sonrası Chester’e geldik ,bir gün de burada kalıp Cardiff’e geçiyoruz, yani Güney Galler’in başkenti ,kalmazsak ayıp olur ve Avon Nehri kıyılarında iki katlı otobüslerin üst kısmındayız, heryere, her şeye tepeden bakmak çok güzel. Bir gün de burada kaldık, gecesi çok güzel, Göller bölgesi şahane.

Artık Londra’ya gitme günümüz geldi ve Londra’ya ayak bastık ama sevmedim Londra’yı.

Beş gün buradayız, gürültülü, kalabalık bir şehir bana sorarsanız Edinburg’da yaşarım ama Londra’yı biraz düşünürüm.  

Bir günlük Windsor gezimizde Kraliçe Saraydaydı, onun el sallamasını izlemek güzeldi. Hyde Park , Buckingham , Harrods , Oxford, Selfridges , Müzeler… Yok yok ben Edinburg’a döneyim yeniden, 

20 yıl ara verip tekrar aynı geziyi , beş yıl önce kardeşimle yaptık , fikrim değişmemiş , Edinburg tadı damağımda kalan bir şehir. Tekrar mı derseniz? 

Evet , Londra’da yorulup Edinburg’da dinlenmek güzel olur . 

Londra olsa da olur olmasa da…

Haftaya başka bir konuda buluşmak ümidiyle hoşçakalın

Sevgiyle kalın.

FATOŞ ACAR

GAZETECİ YAZAR