Bir ayağı kopmuştu köpeğin. Kan içinde kalmıştı gövdesi.
Sıradan bir sokak köpeği. Kimsesiz, aç susuz ve bir de yaralı
Dayanamadı Şeyma. Kucaklamaya çalıştı korka korka ama gücü yetmedi
Kurt ve kangal kırmasına benziyordu kocaman bir köpek
Şeyma'cık; 63 yaşındaydı ufacık, mini minnacık dul bir kadındı
ileri yaşına rağmen, nurlu bir yüzü ve melek saflığında bir cazibesi vardı..
İlk defa tanımadığı erkeklerden yardım istedi
Hemde feryat figan, çığlık çığlığa
-----Yardım edin! Lütfen lütfenn!!..
Tanımadığı iki erkek geldi yanına ve yardımlaşarak götürdüler bir veterinere
Masraflar bir hayli tutmuştu..
Şeyma beş parasızdı, sokakta kalmamıştı belki ama zarzor geçimini idare ediyordu..
Veterinere borç yazdırdı Şeyma..
Nasıl ödeyecekse ;)
Kendi kendine gülümsedi
İçinde bir haz, bir mutluluk vardı ki tarifi mümkün değil..
Yardım etmişti bu sokak köpeğine
En önemlisi tanımadığı insanlardan yardım isteyebilmişti..
Adını toprak koydu köpeğin ve zor bela getirdi evine
İt doydu haydar kaldı demişti eski kocası.
Arada sırada Şeymayı sorardı kocası..
Maddi manevi hiçbir desteğini istemezdi Şeyma
Ama adam vicdan azabından olsa gerek oğulları ile para gönderirdi bazen..
Halbuki yeni genç karısı ile oturduğu denize nazır dubleks daireyi,
Şeyma'nın bir iş gününde 36 kapı çalarak kazandığı para ile almışlardı..
Şeyma oldukça kültürlü, bilinçli, özverili bir kadındı
Vakfetmişti yuvasına, kendi canını, emeğini ve kazandığı her kuruşu.
Emekliliğine üç yıl kadar kalmıştı ki kocası ona bir eve bir emekli yeter deyip işten almıştı..
İş terkinden dolayı tüm haklarını öldürerek ciddi bir para almıştı Şeyma
ama şahsına 1 lira değil tastamamı evine, yuvasına. ;)
Kocası bir gün ona
--- aşık oldum ayrılmak istiyorum dediğinde Şeker Şeyma dımdızlak ortada kalmıştı..
Hayatı boyunca hiç kimseden yardım dilenmemişti..
Evet istemek dilenmekti Şeyma için ama bugün adını toprak koyduğu
bu sokak köpeği için yardım dilemişti..
Mutluydu şeyma.
Kedilerin, köpeklerin annesi oldu
Hayvanları koruma derneğinin en parasız üyesiydi..
Herkes para verirdi; Şeyma emeğini sunardı
Atlardı bisikletine
Sokak sokak, cadde cadde, parklarda, bahçelerde
kimsesiz hayvanlara, derneğe yardımseverlerin getirdiği mamaları dağıtırdı
Düzenli, nizami, ve itina ile..
‘’İstemek dilenmek değildi’’ yeni anlamıştı…
Selam ve sevgilerimle
NAZENDE KAYA
ARAŞTIRMACI -YAZAR
Yorum Yazın