14 Şubat, her yıl bu gün sevgililer günü. Doğru mu, değil mi, gerek var mı, gereksiz mi, bu soruları atın bir kenara, sevdiğinizle bir ara da olun, uzakta iseniz hatırlayın, arayın, sorun, sevdiğiniz, sevgiliniz yok belki de, işte asıl sorun bu, bu sorununuz. Alışıla gelmiş günleri, haftaları sorgulamakla başlarız hep, bana göre bir zaaf, zaafımız. Sorgulamaktan ziyade bu gün ve günlerin müdahili olmak ya da olmamak bizlerin hür iradesine bağlı. Etiketleme, dayatmalardan uzak, istediğin formatta yaşa, yaşamına al, ya da alma. Ne çok seviyoruz her şeye bir kulp takmayı. Dünya nufusunun çoğunluğu bu tarihi benimsemiş, kabul etmiş.
Dünyanın kabul ettiği bir literatür, sevgililer gününü şöyle anlatıyor;
^^Sevgililer Günü, her yılın 14 Şubat günü birçok ülkede kutlanan özel gündür. Kökeni,roma katolik kilisesi'nin inanışına dayanan bu gün,Valentine ismindeki bir din adamının adına ilan edilen bir bayram günü olarak ortaya çıkmıştır. Bu sebeple bazı toplumlarda "Aziz Valentin Günü" (İngilizce: St. Valentine's Day) olarak bilinir. Valentine kelimesi, Batı medeniyetlerinde hoşlanılan kişi veya sevgili anlamlarında da kullanılır.
Günümüzde, bazı toplumlarda sevgililerin birbirine hediyeler aldığı, kartlar gönderdiği özel bir gün olarak devam etmektedir. Tahminlere göre 14 Şubat günü, tüm dünyada 1 milyar civarında kart gönderilmektedir. Bunun yanı sıra hediye alımlarından kaynaklı piyasada satışlar artmaktadır.^^
Bizler farklı bir millet, halk olarak bu günleri kabul etme ya da reddetme hakkına sahibiz. Reddetme genel bir kanunla, yasayla olmaz, bireysel tercihtir. Tümünü kabul etme ya da reddetme hakkımız olduğu gibi içeriğini de kendimize uygun hale getirebiliriz. Tüketim çılgınlığından ziyade, bir hatırlanma, hatırlama olarak algılayabiliriz.
**Ben gün bilmem, her gün sevgilimle birlikteyim.
**Hediye almak için bu günü beklemem, defaten alırım.
**Sevgilimi aramak ya da aramasını beklemem için bu günün önemi yok, ben sürekliliğini isterim.
**Hediyeleşmek şart mı, bu bir dayatma, kapitalist sistem sömürüsü.
**Güzel tabi, sevgili sadece eşim ya da eşim olmaya aday kişi değil, sevdiklerimi aramam, hediyelerle sevindirmem için bir vesile bu günler.
Sıralamaya çalıştığım serzenişler vardır ve hep olacaktır. Kendi dünyanız da, düşünsel sahanız da örnekleri çoğaltma şansına da sahipsiniz. Annenizi, anneler gününde, babanızı babalar günün de, sevgilinizi de sevgililer gününde anmak, hatırlamak gibi bir mecburiyet içerisin de değiliz. Günlere bağlı kalmaksızın daha geniş günler de, anlarda bir arada olmayı becerebiliyor isek, olay başarılmıştır. Hayatın yoğunluğu ve yorgunluğu içinde bu günle sadece bir hatırlatmadır, tetiklemedir, benim kanaatim budur, bu şekilde yaşamı tercih ederim, hep te değildir, hiç te değildir.
Sevdiklerinizle gününüz güzel, sevinç ve mutluluklarınız çok olsun. Sevgililer gününüz kutlu olsun, hayattan beklemeyin, hayata tebessüm edin.
Mir Murat Demir
Yorum Yazın