Ne olacak ki,unuttuklarımız var,hayatımızı devam ettirmeye yarayan hatırladıklarımız da.Pek hatırımdan çıkmayan,belleğime iyi kazınmış olan bir şey varki ‘’HAYAT GÜZEL’’tadını çıkarmak ve tadına varmak gerekli.İşte geldik bam teline,hangisi,hangisini yapmak,hangisine öncelik vermek gerekli.Her ikisinide aynı anda yaşamak mümkünmü?
Başaramadık…! Şöyle yazsam daha doğru ve etik olur,ben başaramadım.Bazı şeyleri hep daha fazla,daha iyi,daha çok diye abartırken;diğerleri içinde olmazsa daolur,bakarı bir ara,olmak zorundamı tavrıyla yok kabul ettik.Böyle iki arada bir derede durumlar yaşarken yaşam kontürleri geri sayımına devam etti.Telefon aboneliği değil ki sınırsıza abone olabilme şansın olsun.Hangi durum ve şartlara ship olursan ol,böyle bir seçenek yok.
Hayatlarımız devam ede dursun,bilgi çağını yaşıyoruz artık.Fiziksel güç ve yeteneklerimiz önemini korumakla birlikte,önceki cazibesini kaybetti,ikinci plana itildi.Metabolizmamızın iyi faaliyette olması,sağlığımız için önemli ve değerli.Hafızamızın yeterli bellek sahibi olması ve istediğimizi ön plana çıkarıp bize sunması ise paha biçilemez bir kazanımımız.Bilmek,öğrenmeye endeksli bir hal sahibi olmakla birlikte,bildiklerimizi etkin halde tutma ve kullanma yetisi fevkaledelik.
Tıp bilimi ülkemizde,talep yoğunluğuna bağlı olarak,bilgi ve becerisini organlarımız üzerine yoğunlaştırdı.Dünya tıp biliminde farklı bir gelişme ise yok,yaklaşım ve araştırma çalışmalarında bir hayli yol alınmış olsada,kafatasımız içinde var olan beyin ve destekleyici unsurlar üzerinde bizlere yansımış bir gelişme göremiyorum.Benim uzmanlığım ya da eğitimini almış bir formasyon sahibi değilim.Yaşadığım bir iki küçük müdahale ve operasyon bilgilerim dışında hepiniz gibi halktan biri olarak,bize yansımalarını yorumluyorum.Takdir edersinizki bu bilimsel bir yazı,makale ya da rapor değil.
Bilginin ön planda olma şekliyle birlikte;beynimizi çok daha verimli,yüksek performansta kullanabilme zorunluluğumuz var.Bir çok okurum ve ben tıp bilimine dahil olanlar gibi fikir yürütme şansına sahip değiliz.Her birimizde beyin olduğuna göre çok iyi kullanıcı olmayı başarabiliriz.Sahip olduğumuz bir telefon ya da elektronik donanımları olan bir otomobil için ne çok uğraş veriyor,çaba sarfediyoruz.Bilmek,bildiklerimizi istiflemek,ihtiyaç duyduğumuzda en kısa haliyle çağırabilmek.Böyle bir uğraş içinde olarak,kullandığımız teknoloji cihazlarında olduğu gibi ‘’geri dönüşüm kutusu’’ olmasını çok istemişimdir.Bazı birikimler varki geri dönüşüm ekine dahi gerek duymadan yok oluş kutumuz olsa,kullanamayacağımız ya da gereksiz gördüklerimizi buraya atsak,belkide bir anda düşünme ve hatırlama yetimizde ciddi bir artış izleyebileceğiz.Hızlı gelişmeleri takibimize alıp,hemen hayatımıza geçirebileceğimiz durum ise,hiç kullanmayacağımız bilgi ve görsel ve tınıları dimağımıza kaydetmemek.
Murat Demir MurDem
Yorum Yazın