Hayatımızın akışı içerisinde sözler veririz, bazıları randevu, plan program içeriklidir. Söz vermelerimizin bazısı vardır ki önemli, çok önemli hatta hayati olabilir. Verdiğimiz sözün ehemmiyeti de önemi de kime söz verdiğimizle ve ne ile alakalı olduğuyla birebir alakalıdır. Söz verişimize etken sadece bir randevu, hayatın olağan akışıyla ilgili ise önemlidir elbette ama sarkmalar ve gecikmeler mümkündür.
..
Zalimliğiyle ünlü bir Kral, idam cezası verdiği iki mahkûmdan birinin canını kendisini çok eğlendirecek bir yolla bağışlamak ister. Sonra iki darağacı kudurur ve mahkûmlardan ikisine de, omuzlarına basacakları ve güvenebilecekleri birer kişi çağırmalarını ister. Bir taraftan da ülkenin bilge kişisini de kendince sınamak istemiştir. Bu yüzden her şey hazır olduğunda yanı başına oturtmuştur yaşlı bilgeyi. Sonrasında mahkûmlar kendi seçimleri ve istekleriyle çağırdıkları kişilerin omuzlarına basar ve boyunlarına ipler geçirilir...
Mahkûmlardan biri çok güçlü kuvvetli birini çağırmıştır. Diğeri ise kendisinden daha cılız olan arkadaşını çağırmıştır ve onun omuzlarına basmaktadır. Kral tam o anda sorar yaşlı bilgeye.
- "Hadi şimdi göster hünerini. Sence önce kim yıkılacak? Güçlü olan mı? Yoksa şu cılız olan mı?"
- Yaşlı bilge kendinden emin cevap verir.-"Güçlü olan çok sürmez yıkılır efendim. Diğer cılız olan ise ölse yıkılmaz. Cılız olanın omuzlarına basan mahkûm canını kurtaracaktır.-"
İki saatlik çok çekişmeli geçen ölüm kalım savaşında, güçlü adam yıkılıverir en sonunda. Ve onun omuzlarına basan mahkûm darağacında can verir. Kral şaşkın bir halde sorar yaşlı bilgeye.
-"Nasıl oldu da şu cılız adamın galip geleceğini bildin? Sen gerçek bir bilgesin" Yaşlı bilge yerinden kalkmış sevinç içinde arkadaşına sarılan ve canını kurtaran mahkûma bakar ve Kral'a şöyle der.
-"Bunu bilmemin bilge olmakla alakası yoktur. İki mahkûm darağacına çıkarılmadan önce onları dikkatle izledim. Kendi istekleriyle çağırdıkları adamlar yanlarına geldiler. Biri çağırdığı güçlü adama bir kese altın verdi. Belli ki parasıyla tutmuştu onu, canını kurtarabilmek için. Bunun için o adamın güçlü vücudunun kâfi geleceğini düşünüyordu. Diğeri ise uzun uzun sarıldı arkadaşına. Birlikte gözyaşı döktüler. Sonra o cılız adam yeminler etti arkadaşına. Ölsem yıkılmam diye. Gerçek birer arkadaş olduklarını anladım o anda...
Ben sadece menfaat üzerine kurulan şeylerin çok uzun sürmeyeceğini bildim efendim... "
-Menfaat üzerine kurulan her şey, yıkılmaya mahkûmdur...
..
Masalımsı hikâyeden farklı çıktılar alabilmemiz mümkün, kendimce yaptığım tespit şudur ki; bir tarafta kendi hayatı söz konusu iken hayatını sizin yıkılıp yıkılmamanıza güven duyabilecek dost olmak, dost kalmaktır.
Mir Murat Demir
Yorum Yazın