Bu, bir annenin kelimelere sığmayan çığlığı… Adaletin terazisinde ağır basması gereken vicdan, bir annenin omuzlarına yıktı tüm yükü. Pınar Etçi, oğlunu korumak için çırpınırken, adaletin kılıcı tam kalbine saplandı.
Dörteylül Ortaokulu’nda yaşanan olay, yalnızca bir iddia değil, bir annenin gözyaşına dönüşen hak arayışıdır. Oğlunun, öğretmen tarafından şiddete uğradığını söyledi. Çocuğunun korkusu, utancı, sınıf arkadaşlarının alayları… Bir annenin kalbini paramparça eden kelimeler… “Anne, sen öğretmenimi dövmüşsün diye benimle dalga geçiyorlar.”
Ama Pınar, her anne gibi, susmadı. Adaletin kapısını çaldı. Yetmedi, kamuoyunu aydınlatmak için sosyal medyada sesini duyurmaya çalıştı. Çünkü susmak, acıya ortak olmaktı. Ne yazık ki adalet, onun çığlığını değil, öğretmenin şikayetini duydu. “Öğretmen müsveddesi” sözü, Pınar’ın kalbine kilitlenen 5 günlük zorlama hapis cezasına dönüştü.
Beş gece…
Bir annenin çığlığı, karanlık bir koğuşun duvarlarına çarptı.
Ödemiş Kaymakçı T Tipi Cezaevi… Orada, ağır ceza mahkumları arasında… Bir annenin tek derdi, hayatta kalmaktı. Oğlunun sesi kulağında çınlıyordu: “Anne…”
Oğlunu korumak isterken, kendini korumak zorunda kalan bir anne…
16 kişilik koğuşta, akıl sağlığı yerinde olmayanlarla baş başa… Bir annenin aklı, ruhu ve yüreği orada, dört duvar arasında sınandı.
Devletin gücü, adaletin terazisi, bir annenin gözyaşına sağır kaldı. Savcı, “öğretmen müsveddesi” demenin peşine düştü, ama bir çocuğun “Öğretmen bana vurdu” diyen sesi yok sayıldı. Kamera kayıtları bile izlenmedi, annenin feryadı duyulmadı.
Pınar Etçi, hapisten çıktı, ama içindeki acı asla dinmeyecek.
“Benim ailem, aile değil mi?” diye sordu.
“Benim oğlumun gözyaşı, sizin terazinizde neden hafif geldi?” diye sordu.
“Benim annem ameliyatlı, evladım korku içinde… Kim koruyacak onları?” diye haykırdı.
Bu yaşananlar, adaletin terazisiyle vicdan arasındaki uçurumu gösteriyor. O öğretmen, belki başka çocuklara da aynı zulmü yaşatacak. PınarEtçi’nin sesi, yalnızca kendi oğlu için değil, sessiz kalmaya mecbur bırakılan tüm çocuklar için yankılanıyor.
Pınar Etçi’nin yaşadıkları, bize adaletin bazen karanlık bir dehlizde kaybolabileceğini, ama bir annenin sevgisinin asla tükenmeyeceğini hatırlatıyor.
Bu, bir annenin isyanı. Bu, adaletin suskunluğuna karşı atılan bir çığlık.
Ve bu, asla unutulmaması gereken bir hikaye…
Burhan AKDAĞ
Yorum Yazın