Masal dinleyerek geçen bir çocukluktan sonra, hayatı hayallerle özdeşleştirdim hep.Zaman geçerken kafamın içersinde o masallardan çıkan sonuçlar, öğütler vardı.Er geç anlandım.Uçan halı, çizmeli kedi,pinokyo, pamuk prenses daha niceleri. Dikkatle dinlediğim sonucunda hayata dair dersler olan bu anlatımların ilerleyen yaşlarımda bana yön vereceğini nerden bilirdim. Pamuk prensesi zehirleyen cadı gibi.Kalemime ilham oldular.
KAYNIYOR YİNE CADI KAZANI
BİR YERLERDE UZAKLARDA
SENİ HİSSEDİYORUM
ELİMİ UZATIYOR TUTAMIYORUM
BAĞRIYOR DUYURAMIYORUM
CANIM SIKKIN
ÖMRÜM BIKKIN
YALNIZLIKLA BAŞ BAŞA DÜŞÜNÜYORUM
ARASAM BULAMAM Kİ
GELSEM GÖREMEM
VURSAM ACITAMAM
ONUN BENİM GÖNLÜMÜ ACITTIĞI KADAR
GÖZÜMÜN ÖNÜNDEN HAYAL ŞERİDİ GEÇİYOR DÜŞÜNCELER
EFKARLIYIM GENE BU AKŞAM
YANIKIM O SEVGİLİYE
SİLİK ŞEKİLDE
YÜRÜYOR SANKİ HAYALLERİM
BİLİYOR ANLIYORUM
AMA İNANAMIYORUM
VAR SANDIĞIM SEVGİLİNİN
BİR HAYAL OLDUĞUNA....
Yaş geçtikçe gerçeklerle yüzleşiyorsunuz
Günler günleri kovaladı.Yaş kemale erdi Ve ben insanlara verdiğim değerin ederinden fazla olduğunu anladım.Bir tokat vurdu sanki yanağıma.Peri masallarındaki o ihtişamlı saray arabası kabağa dönmeden önlemleri kendim almaya karar verdim.Tam anladığım, görüp inandığım olayların üzerine gidecek, bilmeden anlamadan tamamdır demiyecektim bundan sonra. Ve ceketimi serdiğim koltuktan sırtıma hızlıca alıp kolum bükük yoluma devam ettim.
YAZARINIZ SELHAN ÖZDEMİR
Yorum Yazın