“Ne kadar çok insanla tanışayım, hayvanları daha çok seviyorum”
Diye bir söz vardır, bugünlerde sosyal medyada oldukça popüler…
Hayvan sevgisi, …
Bu yazıyı yazmak aklına nereden geldi derseniz , geçen gün alışverişe gidiyorum, dikkatimi çekti AVM.nin kapısına yakın bir mağazanın önüne bırakılmış bir kap içindeki mamayı oldukça sevimli bir kedi yiyordu, önümde annesinin yanında giden ufak bir çocuk, bunu görünce koşarak gitti ve o mama kabına bir tekme attı ki, inanın içimden parçalar koptu… Gidip o çocuğa okkalı bir Osmanlı tokatı yapıştırmak istedim ama bana gerek kalmadı, annesi fena hırpaladı….
Neydi bu sevgisizlik, hayvan düşmanlığı, Ne yapmıştı o çocuğa , inanın bu konu üniversite tezi hazırlayacak kadar uzun ama kısa ve öz diyeceğim ki, o çocuk sevgisiz büyümüş, içindeki kin ve nefreti, kendinden küçükleri ezerek kusuyor… Aslında acınacak olan o çocuk, suçlu ise ona hayvan sevgisini aşılamayan ailesi…
Yine birgün arkadaşımla oturmuş muhabbet ediyoruz, masamızın kenarına gelen kediye yediği pideden bir parça koparıp verdi ve sonra döndü bana dedi ki,
-Seçil bunlar dilsiz varlıklar, bak bizim karnımız açıkmıştı oturduk istediğimizi yiyoruz, peki onların karnı acıkmıyor mu ?, elbette acıkıyor, ama onlar bizim gibi istediğini yiyebiliyorlar mı, hayır, bulduklarını yerler onların amaçları sadece karınlarını doyurmak ama insanlarımız bunun farkında değil, onları hor görüyor, kendi aşağılık komplekslerini onlarda bastırmaya çalışıyor, Ve diye devam etti…
-İsviçrede yaşamış bir arkadaşımla konuşurken dediki bana, “İsviçrede insanlar hayvanlara selam verirler” Hayvanları sevmek bence insanlardan daha önemlidir demişti…
Arkadaşım çok haklıydı, onlar zavallı varlıklar, aslında en zalim olan insanlar… Eğer zooloji ile yakından ilgilenirseniz, bilirsiniz ki, o korktuğunuz ürktüğünüz yılan ın bile çok faydası vardır, tarla farelerini yiyerek, onların plansız çoğalmalarının dengeye sokarlar ve yılan saldırırsa bilin ki sizden korkmuştur… Kendini savunmak için saldırır, yoksa asla zararı dokunmaz size…
Hayvan sevgisi insan ve çiçek sevmekle başlar, bu dünya bizim dünyamız, hepimiz bir arada yaşaya mecburuz, niye kendimizden güçsüzleri ezelim ki…
Bu haftalıkta bu kadar neyse kalın sağlacakla.
SEÇİL ESKİOĞLU
GAZETECİ-YAZAR
Yorum Yazın