Merhaba Habercaddesi okurlarım, Hayat o kadar kısa ki, kimin ne zaman göç edip gideceği belli değildir, o zaman paylaşamadığımız nedir, bu dünyaya çıplak geldik, yine çıplak gideceğiz, hiçbirşey bizimle gelmeyecek…
Herzaman söylerim Baki’nin ünlü şirinin bir mısrasını , der ki,
“Baki kalan bu kubbede hoş sada imiş” ve inanırmısınız sizlere bu yazıyı hazırlarken bile gözüm karşı duvarımda olan bu satıra takıldı, evet ya, önemli olan bu dünyada hoş bir sada bırakmaktı o zaman niye birbirimizin kuyusunu kazmaya çalışırız… Niçin bizden güçsüzleri kalkındıracağımız yerde, onları ezeriz, oysaki onlarda hepimiz gibi insan, onlarında duyguları var, gururları var, duruşları var, o zaman elbette onların ellerinden tutalım kaldıralım ama bunu yaparken çok dikkatli olalım asla gururlarını inciltmeyelim…
Babam küçükken beni karşısına alır, masal yerine hikayeler anlatırdı, onlardan biri aklıma geldi sizlerle paylaşmak istedim, sizde dinlemek istermisiniz !.
Ona, "Yumurtaları ne kadara satıyorsun diye sordu."
Yaşlı satıcı cevap verdi, "Tanesi 1 lira, hanımefendi."
Ona dedi ki, "5 liraya 8 yumurta alacağım, yoksa gideceğim."
Yaşlı satıcı şöyle cevap verdi: "Gel de istediğin fiyata al. Belki de bu iyi bir siftah olacak benim için, çünkü bugün tek bir yumurta bile satamadım."
Yumurtaları aldı ve kazandığını hissederek çekip gitti. Süslü arabasına bindi ve arkadaşıyla lüks bir restorana gitti. Orada, o ve arkadaşı, istedikleri her şeyi sipariş ettiler. Biraz yediler ve sipariş ettikleri birçok şeyi bıraktılar. Sonra hesabı ödemeye gitti. Fatura ona 150TLye mal oldu. 200 TL verdi ve üstü kalsın dedi. Bu olay o kişiye oldukça normal gelebilir ama zavallı yumurta satıcısı için çok acı verici.
Mesele şu ki, Neden her zaman muhtaç olanlardan satın aldığımız zaman güç bizde oluyor?
Ve neden hep ihtiyacı olmayan insanlara karşı cömert olduk?
Babam, ara sıra ihtiyacı olmasa bile, yüksek fiyatlarla fakir insanlardan, bizim için gereksiz dahi olsa, basit ürünler satın alır ve fazladan bir miktar para öderdi. Bu rol beni endişelendirirdi ve ona neden böyle yaptığını sordum.
Babam şöyle cevap verdi bana: "Bu, insanların onurunu kırmadan, yapılan yardımdır çocuğum."
Neyse bu hafta da doldu köşemiz, haftaya buluşmak üzere kalın sağlacakla
SEÇİL ESKİOĞLU
GAZETECİ - YAZAR
Yorum Yazın